Nou, dit was geen beste leesmaand voor mij. Maar drie boeken en geen van alle waren echt een succes. Ik heb de neiging om voor de populaire (vaak romantische en enorm voorspelbare) boeken te gaan die ik veel op social media voorbij zie komen, maar misschien is dat gewoon niet helemaal mijn genre. Dus in mei is het tijd om wat andere genres uit te proberen. Thrillers, fantacy, klassiekers, noem maar op.
When in Rome – Sarah Adams
Samenvatting: Amelia Rose, bij haar fans bekend als Rae Rose, is opgebrand na jarenlang haar ‘pop-ster’-imago te hebben behouden. Geïnspireerd door haar favoriete film van Audrey Hepburn, Roman Holiday, rijdt ze midden in de nacht weg voor een pauze in Rome. . . Rome, Kentucky, dus. Wanneer Noah Walker Amelia in haar kapotte auto in zijn voortuin aantreft, maakt hij duidelijk dat hij geen tijd of geduld heeft voor problemen met beroemdheden. Hij heeft het te druk met het runnen van de taartenwinkel die zijn grootmoeder hem heeft nagelaten en het eraan herinneren van zijn nieuwsgierige maar lieve buren dat ze zich met hun eigen verdomde zaken moeten bemoeien. Ondanks zijn betere oordeel laat hij haar in zijn logeerkamer verblijven, maar alleen totdat haar auto gerepareerd is, waarna ze er alleen voor staat. Dan begint Noah een andere kant van Amelia te zien: goedhartig en maf, maar toch eenzaam omdat ze al jaren in de publieke belangstelling staat. Hij kan het niet laten om dicht bij haar te komen. Binnenkort zal ze moeten terugkeren naar haar glamoureuze leven op tournee, maar tot die tijd zal Noah Amelia alle charmante ervaringen in het kleine stadje laten zien die ze heeft gemist, en ze zal hem helpen zijn hart te openen voor meer. Amelia kan het niet laten om verliefd te worden op het gezellige stadje en haar knorrige gids, maar zelfs Audrey moest uiteindelijk Rome verlaten.
Mijn mening: Iedere keer opnieuw begin ik aan dit soort zoetsappige, tiktok geliefde boeken en iedere keer opnieuw vraag ik me al na een aantal hoofdstukken af waarom. Aan de ene kant heb ik zin in een makkelijk en vrolijk boek, maar tegelijkertijd vindt ik het zo tenenkrommend dat ik vaak met tegenzin verder lees. Ga ik hier ooit van leren? denk het niet 🙂
Practice makes perfect – Sarah Adams
Samenvatting: Annie Walker is op zoek naar haar perfecte match: iemand die haar gelukkige, rustige leven aanvult als ze de plaatselijke bloemenwinkel in Rome, Kentucky runt. Maar het vinden van haar droomman kan moeilijker zijn dan Annie had gedacht. Iedereen kent iedereen in haar geboorteplaats, en de datingvooruitzichten worden met de dag minder. Nadat ze haar laatste date heeft horen zeggen dat ze ‘zo ongelooflijk saai’ is, begint Annie te denken dat zij het probleem zou kunnen zijn. Will is tijdelijk terug in Rome en biedt veiligheid aan Amelia Rose terwijl de opwinding toeneemt voor haar aanstaande huwelijk met Noah Walker, de broer van Annie. Hij heeft één persoonlijk doel tijdens zijn werk: blijf weg van Annie Walker en alle andere mogelijke banden met dit slaperige stadje. Maar zodra hij zich heeft gesetteld, krijgt Will de taak Annie te helpen de liefde van haar leven te vinden door de volgende leading lady van Rome, Kentucky, te worden. Te midden van de oefenafspraken en strikt ‘educatieve’ bijleslessen, ontdekt Annie dat er meer lagen zitten in Wills gebruikelijke stoïcijnse houding. Terwijl de lijnen van hun vriendschap vervagen, heroverweegt Annie haar droomman. Misschien hoeft haar liefdesleven niet perfect te zijn; het moet gewoon echt zijn.
Mijn mening: Zoals ik al zei, ik leer het nooit. Maarja, als je deel 1 hebt gelezen moet deel 2 ook, toch?
Hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel – Francine Oomen
Samenvatting: Na 25 jaar Hoe overleef ik is er nu het eerste deel voor de volwassen geworden lezers van toen. Wat gebeurt er als je volwassen bent, maar eigenlijk helemaal niet weet hoe dat moet? Rosa zit midden in haar quarterlifecrisis,net als haar vrienden Esther en Jonas. Daarom besluit Rooz dat het tijd is voor verandering. Het roer gaat om, en hoe!
Mijn mening: Opzich wel geinig vanwege de nostalgie, maar verder vond ik het echt niet zo bijzonder. Van de tijdlijn klopte niks en ook de manier waarop de karakters tegen elkaar praatte vond ik vreselijk. Met woorden als “sorrie knorrie” voelde het vaak alsof ik een kinderboek aan het lezen was, terwijl dat het niet zou moeten zijn.
No responses yet